Julestemning

"Jula blir ikkje kvit i år",
sa kjærringa til guten,
"om du ikkje et opp maten din.
...og tørk deg no rundt truten!"

"Du tek etter far din, vesle pjokk
du er ei byrd å bæra,
og for alt som er fint og ferdig her,
skal systera di ha æra."

”I dag er finfolk her omkring,
Og de fattige får ein gåve
Men ikkje tru at vi blir skjenka her,
Slik som det ser ut rundt vår låve.”

"Tek på deg lusekofta di,
og gløym no ikkje lua,
spring bort og vekk opp faren din,
som søv under låvebrua."

"Saman ska dykk hogge ved,
og saman ska dokk slita,
vesle-Ann skal ikkje med,
ho er så ven og lita."

Den vesle guten gjekk så ut,
Der satt far has og drakk mjød,
Det var satans vann, hadde mora sagt,
Dette skal bli hans død.

Ja den drikken, tenkte guten
Gjær mor mi så fortvila,
Men den får far min til å danse,
Og naboane til å smila.

Guten stal no flaska,
Rett i frå faren sitt fang,
Han bykste over gjerdet,
Og la seg lett på sprang.

(No trur du nok at guten,
Har tenkt å drykka seg full,
Men når eg veit at mor mi skal lesa
Skriv eg ikkje slikt tull…)


Han sneik seg opp på loftet,
Der all hans tjuvgods gikk,
Han helte farens mjød,
I ein krukke av keramikk.

Så pusset han den rein
Og pynta med ei snor,
Så sprang han ned til kjøkkenet,
Og kalde på si mor.

Ho vært så brått forstyrra,
At hun fikte til hans øyre,
”Kva gjer du no her inne son,
No let du meg få høyre!”

”Tenk om finfolka kjem no,
tenk kva dei vil seie!”
”Ikkje vær redd du mor”, sa guten,
”De har vært her allereie.”

De gav meg denne krukka,
Og sa det var til deg,
For at du held ut med drifta,
Med far min og med meg.

(No skal diktet i sin rytme,
Ta ei anna venning,
Så no må du konsentrera deg,
For her kommer neste sending)


Da jula kom til garden,
Og den feitaste purka vart slakta,
Og familien var samla rundt steika
Og kjærringa ikledd juledrakta,
Ho satt ved enda av bordet,
Med ein krukke av keramikk,
Ho ville ikkje dela med andre,
For det var berre hennar drikk,
Og ute var bakken brun,
Og slettes ikkje kvit
Men guten tenkte fornøgd
At snart kom jula hit.


Victoria C. 21.des.06


(Mitt aller aller første juledikt og mitt aller aller første dikt på nynorsk (spynorsk).